Cóż, media i uwiecznianie każdego momentu życia nigdy nie było moim priorytetem :) Tak się ucieszyłam, że wysłałam "Błotne stwory", by przytuliły bliskich mi ludzi :) Przytulenie książkowych błotnych stworów nie brudzi, a nawet wręcz przeciwnie – można zaliczyć coś w rodzaju oczyszczenia.
Muszę przyznać, że wydawnictwo baaardzo się postarało i wydało tą część chyba najładniej ze wszystkich! Albo tak mi się tylko wydaje, bo mam to wrażenie za każdym razem, gdy otwieram paczkę z nową porcją książek :) Ale jeśli się lubi fiolet tak jak ja, a do tego krokusy... kontemplacja okładki gwarantowana :)
Ciekawa jestem recenzji tej części... W końcu to książka nie tylko o czekaniu na wiosnę, ale i o przygotowaniu się do świąt – o zgrozo! – chrześcijańskich. No cóż, mam nadzieję, że podobnie jak w przypadku "Góry świątecznych cudów" nawet niewierzący czytelnicy się w niej odnajdą i złapią trochę nadziei. A jeśli ktoś się obrazi – trudno :) Nie jest łatwo teraz przebić się z pewnymi treściami. Jeśli chodzi o literaturę dla dzieci, najlepiej widziane (i nagradzane) są książki nieco straszne, naszpikowane stworami z dawnych wierzeń i dość cyniczne. Czemu? Nie mam pojęcia, ale wydaje się tego teraz mnóstwo. Niestety.
W ogóle muszę to przyznać – lubię pisać. I bardzo się cieszę, że po latach uciekania od tego, otworzyłam się na pisanie i tworzenie w ogóle. Dobrze jest pozwolić sobie na coś tak cudownie niepraktycznego, jak tracenie czasu na wymyślanie kolejnych rozdziałów... Na mnie działa to jak spacer – odpręża i pomaga przewietrzyć głowę.
A jeśli przy okazji komuś pomaga, to już w ogóle super!
Zmieniłam też zdjęcie główne na takie wiosenne... Bo nie wytrzymałam ostatnio i kupiłam kwiatka w markecie przy okazji zakupów... Zakwitł i pachnie na całą kuchnię :)
Wiosna coraz bliżej...
Jak ja rozumiem to kupienie kwiatka :).
OdpowiedzUsuńCiekawa jestem tego tomu.
Tak, wchodzisz w niszę, w której są rodziny żyjące w zgodzie (nie liczę sporów między rodzeństwem czy normalnej różnicy zdań u dorosłych). A do tego jeszcze dzieci w rodzinie gromadka.
Ja absolutnie nie umniejszam trudów i stresów, które dotykają bardzo wielu rodzin i małżeństw, braku porozumienia, nieumiejętności wychodzenia ku sobie. Tak wiele osób jest poranionych i nie znajduje opieki i wsparcie w najbliższych. Może dlatego czasem trudno uwierzyć, że u kogoś może być inaczej.
Albo może nie tyle inaczej, bo problemy często są te same... Tylko z Panem Bogiem one nie zabijają. Oczywiście to już wątek bardziej z książek dla dorosłych, choć i w tych dziecięcych nietrudno sobie wyobrazić, że rodzicom nie zawsze jest łatwo :)
UsuńUściski!
Riv
Dobrze, że piszesz pozytywne książki :)
OdpowiedzUsuńI wzajemnie :) Twoje zawsze bardzo mi pomagają :)
UsuńRivulet
Ale pięknie... :) Do nas dziś dotarła, robię sesję i wrzucę. Bo to akurat niedługo czas odpowiedni :)
OdpowiedzUsuńO, świetnie! Dobrego czytania :*
UsuńTęsknię za Wami :)
Tusia
Nie tylko książki są teraz jakieś dziwne. My razem z Żoną jesteśmy czujni przy bajkach, książkach, muzyce, zabawkach. U nas najstarsze dziecko ma 9 lat, więc jest nam jeszcze łatwiej. Ostatnio znajomi mówili nam, że oni wraz z nowym rokiem szkolnym prześwietlają listę lektur. Mieli taki przypadek, że musieli się postawić w szkole, że ich dziecko nie będzie czytało pewnej lektury.
OdpowiedzUsuńOstatnio po lekturze J. Zamoyskej "O wychowaniu" stawiamy, aby w dzieciach obudzić wrażliwość na piękno. Pokazywać im, że sztuka to nie jest obraz z plamami (ostatnio byliśmy na wystawie stałej w Narodowym, dzieła przepiękne a "Bitwa pod Grunwaldem" przerosła nawet moje oczekiwania, była też wystawa średniowiecznych ołtarzy, jak to kiedyś moja znajoma powiedziała, obrazy te były ewangelią dla ubogich, ich treść ich przekaz nie do opisania). Włączamy muzykę klasyczną, dzieciom strasznie podoba się Czajkowski Jezioro łabędzie, Dziadek do orzechów. Ostatnio jak jechałem z trzylatką samochodem i słuchaliśmy Beethovena, to co chwilę mówiła tata głośniej, aż w Odzie do radości doszło do momentu churu operowego i córka mówi tata wyłącz.
Uważam, że po ludzku rodzic powinien wszystko co się da, aby ustrzec wiarę w dzieciach (pierwszym celem małżeństwa jest spłodzić i wychować po katolicku potomstwo) i oddawać to Panu Bogu przez Maryję, naszą Matkę. Ona już będzie nad naszymi pociechami czuwać :)
Z Panem Bogiem!
O tak, nawet świetny niegdyś Disney teraz idzie dziwną drogą... Dzieciaki chyba w ogóle lubią muzykę klasyczną, trzeba im tylko pozwolić jej słuchać. U nas dziewczyny uwielbiają Czajkowskiego, a chłopaki koncerty organowe :) Polecam świetne pokazy organów we Fromborku, byliśmy wszyscy zauroczeni.
UsuńPozdrawiam ciepło!
Natalia
Gratuluję Natalio. Nadal jest wielu mądrych rodziców, którzy potrafią dokonywać mądrych wyborów, a choćby jeden pozostał i tak warto pisać. Cieszę się, że " List do Pani" wystawił Ci piękną recenzję, bo ze wszech miar zasługujesz.
OdpowiedzUsuńO, nie wiedziałam o tej recenzji :) W którym numerze?
UsuńDziękuję :) Sama nie uważam siebie za mądrą, ale jak już miewam takie przebłyski, to się dzielę ;)
Uściski!
Natalia
Witaj Strumyku, jakże rozumiem Cię.... Ale ja kupiłam kwiatki.bWybor jednego był trudny.
OdpowiedzUsuńOj tak, Twoje pozytywne pisanie zasługuje na dobre recenzje
Pozdrawiam słodkim czwartkiem
Dziękuję! Wszystkiego dobrego, Ismeno! Wiosna coraz bliżej :)
UsuńRivulet