O remoncie, śniegu i wyjazdach.

No dopszzz, wywołana przez Martę wezmę się do pisania i skrobnę, co u nas. Zbieram się do tego od kilku dni i jakoś tak... nie chciało mi się. Pogoda taka, że nic, tylko wleźć pod kołdrę, postawić herbatę z miodem na parapecie przy łóżku i wspominać wakacje dla rozgrzewki. 

Nie, nie narzekam :) Ja mam taką pracę (czytaj: pracę w domu), że mam taką możliwość. Zamiast się męczyć godzinami przy biurku i udawać przed szefem, że coś robię, mogę wziąć Elusię i bawić się z nią w naszym łóżku. Jest miło, ciepło i wygodnie :D Można się turlać, książki czytać, uczyć gdzie jest nos, a gdzie ucho... i takie tam.

Jak widać, moje ciągotki do długotrwałych spacerów i spędzania całego dnia poza domem, spakowały walizki i wyjechały :P wrócą z nadejściem wiosny pewnie...

Co poza tym... W poniedziałek ŚNIEG SPADŁ!!! Ku radości mojej i dzieci. Ulepiliśmy pierwszego bałwana i stoczyliśmy bitwę na śnieżki. Nawet Eluśka musiała sprawdzić, co to takie białe i zimne jest! Dziś po śniegu nie ma już śladu, a piękny złoty październik po tym pierwszym zimowym podmuchu zaczął przypominać szarawy listopad (bo liście na drzewach i krzewach wymiękły i opadły). Śmiesznie tak, rok temu jednak dłużej było złotoczerwono. No ale jakoś mnie to nie martwi, bo... dotarło do mnie, że już blisko: 1 i 2 listopada (uwielbiam chodzenie po cmentarzach), adwent, moje urodziny, Mikołaj, no i święta. Jupi!!!

Swoją drogą w poniedziałek miałam niezłego zonka w pewnym monecie, jak patrzyłam na biel za oknem. Dotarło do mnie, że równe półtora miesiąca temu kąpaliśmy się w morzu w samych kostiumach. No jaja, w tak krótkim czasie przejść od upalnego lata do szalików i czapek.

Nasz dom chwilowo przypomina ruinę, albowiem jesteśmy w trakcie remontu. Panowie w zeszłym tygodniu wymienili rury itp, ale przed nami jeszcze długa droga. Krzysiek musi ściany dobrze skuć, potem cośtam nałożyć... a potem dopiero można kłaść płytki. No ale mimo bajzlu i popakowanych w niebieskich worach rzeczy, walających się wszędzie - mam już przed oczyma ta naszą łazienkę odnowioną, z nowymi płytkami, prysznicem, nową szafką i umywalką, ech :)) Nic tylko wchodzić i brać prysznic :P

Ale póki co w łazience jest tylko działający kibel i kupa gruzu, a myć możemy się co najwyżej w misce. Także kolejny etap "na walizkach".

Ten czas, kiedy weszła do domu ekipa i energicznie działała w łazience, spędziliśmy miło u znajomych. Mieliśmy być u moich rodziców, ale moja mama się rozchorowała. I może dobrze wyszło, bo mama się wykurowała i odpoczęła, a my przez te trzy dni mieszkaliśmy w domu z rodzinką, w której jest ośmioro dzieci (jak ja lubię u nich bywać!!! jest tak normalnie i ciepło...). Dzieciaki bawiły się ze sobą, a ich mamy mogły wreszcie znaleźć trochę czasu dla siebie i pogadać. Bo jednak mamy wielodzietne jak się spotkają, to ojjj - mają o czym rozmawiać. Książkę możnaby napisać :)

A potem zdążyliśmy tylko wpaść na pół dnia do domu, żeby go trochę odgruzować... Chłopaków odstawiliśmy do zdrowych już dziadków, a my wybyliśmy nad Zalew Czorsztyński ze wspólnotą (kocham takie cygańskie życie). Dla nas jako małżeństwa - super czas. Ten wyjazd co roku ładuje mi baterie i daje siłę. I  na randkę z Bogiem też miałam wreszcie iść, posłuchać spokojnie, co ma mi do powiedzenia, dać się przytulić... W codziennym zabieganiu o takie momenty trudno, a bez tego przecież ciężko żyć.

No i to chyba tyle. Muszę kończyć, bo obiecałam Gabrysiowi bajkę, zanim pójdziemy Rafałka odebrać z przedszkola. Dziś najstarszy miał wolne, bo byliśmy na zajęciach u logopedy. Najbardziej ucieszyła się Ela, bo mogła z nim potem w domu poszaleć. Już teraz dobrze widać, że o ile Rafałka mała traktuje jak równego sobie, w sumie niewiele większego, o tyle Gabryś jest dla niej prawdziwym Starszym Bratem :) Wpatrzona jest w niego jak w obrazek. Bo on nie uderzy, nie odepchnie, jak to średniemu się zdarza czasem w gniewie. Ale delikatnie się zaopiekuje młodszą siostrą i pobawi trochę tak, jak rodzice, bezpiecznie i ze zrozumieniem. Lubię patrzeć na ich zabawy.

Ech, Rafałkowi też by się taka dużo młodsza siostrzyczka przydała, żeby się mógł poczuć odpowiedzialny. Zresztą sam już kiedyś prosił o osobną, własną siostrę, żeby się z Gabrysiem mogli podzielić xD