Gdy kwitną kasztany...

Jak wiersze czytać, Leopold Staff

Wiosna wybuchła wcześniej niż zwykle. Już w połowie kwietnia zakwitły kasztany. Gdybym była maturzystką, pewnie zaliczyłabym stan przedzawałowy :)

Zresztą śmialiśmy się z Krzyśkiem, że może warto by wprowadzić taki zwyczaj? Matury zaczynać wtedy, gdy pojawiają się kwiaty na kasztanowcach? Coroczna loteria...

Jak wiosna, deszcz i kwitnące kasztanowce, to i wiersze. Tomiki same wskakują do ręki. Tuwim, Gałczyński, Staff, Kurek, Poświatowska. I muzyka Turnaua i Grechuty.

Oto mój Kraków w kwietniu. I liście na plantach przebijające nawet witraże Wyspiańskiego.

Pisze się kolejna książka. Narodziła się ze studencko-licealnych wspomnień. Bo w tym roku dwudziestolecie matury... W 2004 roku pożegnałam się z Placem na Groblach i wywędrowałam na Gołębią. Jakoś tak się stało, że równo po dwudziestu latach pewne sprawy wróciły. Za czymś się tęskni. Z drugiej strony pojawia się wdzięczność za tą drogę po. Mam wrażenie, że w ciągu tych wszystkich lat PO maturze nauczyłam się więcej niż wcześniej. Egzamin dojrzałości? Czy na progu dojrzałości?

Już za rok najstarszy syn skończy podstawówkę. I znów coś się zamknie. Najmłodsza we wrześniu zaczyna przedszkole...

Czasem czuję się strasznie staro ;) A czasem mam wrażenie, że jeszcze wszystko przede mną. I że niczym nie różnię się od tamtej niepewnej licealistki, jaką byłam.

Ciekawa jestem, czy jeśli dożyję osiemdziesiątki, to też w środku pozostanę tą samą Tusią? Tylko z wierzchu bardziej pomarszczoną?

Czy będę otoczona wianuszkiem wnuków i prawnuków? Czy nadal będę pisać? I tęsknić za morzem i górami?

W sumie chciałabym się przekonać.

Na deser muzyka wtedy (2004) i dziś (2024).

Wstydzić się?

"Można się było spodziewać, że obecne władze Tolkien Society nie dopuszczą wśród swoich nominacji do Tolkien Society Awards najlepszej napisanej ostatnio biografii J.R.R. Tolkiena — "Tolkien's Faith" Holly Ordway. Ponieważ książka jest katolicką biografią duchową pisarza, nie przeszła przez sito "politycznej poprawności". Dzisiejsze TS to brutalna polityka "cancel culture" i awangarda "wojny kulturowej". Tolkien byłby bardzo zasmucony tym, co obecnie robi towarzystwo jego imienia."

 

Powyższy fragment pochodzi z arcyciekawego bloga https://tolkniety.blogspot.com

I tak sobie myślę, że nie tylko Tolkien byłby zasmucony. Zbyt dużo starych książek jest odzieranych z wątków chrześcijańskich, a umieszczanie ich w nowych skazuje pisarza na bycie poza głównym nurtem i, mówiąc brutalnie, mniejszą sprzedaż.

Pytanie tylko, czy warto się sprzedawać i udawać kogoś innego, rezygnując z najpiękniejszego doświadczenia swojego życia? Ci, którzy znaleźli swoje Rivendell wiedzą, że nie warto :)

 

Tymczasem na lubimyczytac.pl pojawiła się zapowiedź pewnej książki, która ukaże się w czerwcu. Książki, której lektura będzie jak wizyta w polskim Rivendell :) I której autorka również nie unika odniesień do chrześcijaństwa.

Chodzi o szóstą część serii "Rodzina z niebieskiego domu", czyli ciepłe, pogodne i pełne wakacyjnych przygód "Lato włóczykijów". Polecam nie tylko małym czytelnikom.

Dobrego weekendu!

Chrystus zmartwychwstał! :)

Dobre wieści!

Wiecie, że "Zapach soli i wiatru" pojawił się w raporcie Biblioteki Narodowej??? Szok i radość! Zostałam wymieniona w gronie autorek powieści obyczajowych, które bardzo lubię (i od dawna po cichu marzyłam, żeby też napisać książkę w klimacie wsi, powrotu do korzeni, poszukiwania własnej drogi... udało się!).

Z wielką przyjemnością w raporcie odnalazłam też nazwisko Daria Kaszubowska - autorka (czyli nasza blogowa Matka Kaszubka), która została doceniona za swoją piękną sagę!

Wracając do "Zapachu..." – okazało się, że można pisać spokojne, kojące powieści, których strony nie ociekają krwią i seksem ;) I że czytelnicy takich książek szukają.

Można też nie dać się zwariować i nie wyskakiwać czytelnikom z lodówki, by zwrócić na siebie uwagę. Moja promocja tej powieści na początku polegała na tym, że... rzuciłam wszystko i pojechałam na Mazury, wyłączywszy wcześniej internet ;) Książka i tak znalazła się w topkach i długo się tam utrzymywała. Nie piszę tego po to, by się chwalić, ale by stwierdzić, że można żyć spokojnie i robić swoje. To, co dobre i tak się obroni.

Dlatego wiosnę przeżywam ciesząc się każdym kwiatkiem i promieniem słońca. Trzeba się nasycić, by móc napisać kolejną powieść.

Obiecuję, że zadbam też o dorosłych czytelników. Cierpliwości! :)

https://www.bn.org.pl/.../stan-czytelnictwa-w-polsce-w-2023

Zmartwychwstanie i ukwiecenie.

Tak było w niedzielę :)

Po kilku dniach gorąca dziś deszcz. Ale to dobrze, bo rośliny już tęsknią za wodą.

Kraków tonie w kwiatach. Mirabelki już przekwitają, wybuchły za to magnolie. Lada dzień zakwitną migdałowce. Pęcznieją bzy.

Wszystko szybciej w tym roku. Już w marcu założyłam letnie sukienki! Co prawda nie zdziwię się, jeśli zobaczę jeszcze śnieg, takie prawo kwietnia.

Ale i tak się cieszę. Brakowało mi w tym roku bardzo – słońca, ciepła, zapachu kwiatów. I poczucia, że znów mogę odetchnąć pełną piersią. Nawet mimo pyłu z Sahary ;)

Kraków wiosną jest najpiękniejszy. Czytam książkę Jalu Kurka "Mój Kraków" i w głowie same układają mi się wiersze. I pomysł na kolejną książkę dla dzieci (bo na powieści dla dorosłych mam już wiele).

A w zmartwychwstanie nie sposób nie wierzyć w takich okolicznościach.

To nie przypadek, że Pascha wypada właśnie o tej porze roku. Pan Bóg to pięknie wymyślił. Jak zwykle.