Za zamkniętymi drzwiami.

Dzieci w domu. 

Mąż w domu.

Dom nagle stał się ciasny ;)

Ale dajemy radę. 

Pogoda za oknem piękna. Dobrze, że mamy podwórko - mogę wypuszczać ekipę na wypas :P żeby nie zwariować.

W sumie to podoba mi się to, takie oderwanie od spraw. I wyhamowanie w biegu. Tak wiele rzeczy, którymi się stresowałam - po prostu się nie odbędzie.

Dziś w rodzinnym gronie Rafcio zdmuchnął osiem świeczek na torcie. A ja usmażyłam placki ziemniaczane.

Godzina obierania ziemniaków, godzina ucierania, ponad godzina smażenia.

Ale teraz nigdzie mi się nie spieszy i mam czas na taką zabawę.

I na planszówki, i na wspólne oglądanie filmów.

Gdyby nie strach o najbliższych, zwłaszcza dziadków - byłyby fajne wakacje. Dzieciaki szkolne dostają oczywiście zadania przez internet itd, ale w sumie teraz to raczej homeschooling :P Bez wstawania, bez zawożenia, bez odbierania. Bez szykowania strojów na basen/balet/ćwiczenia.

Więc mamy fajne rekolekcje. Akurat w dobrym czasie.

Gdzieś tam w świecie przyszła wiosna. Ciekawe, czy sytuacja się uspokoi i zdążymy się nią nacieszyć.

Oby... Bo jeszcze zatęsknimy za życiem takim jak przed wirusem.