Dwa latka Elusi.

 I kolejne w tym sezonie dmuchanie świeczek na torcie za nami. Został nam tylko Gabryś ;) W niedzielę świeczkę w kształcie dwójki zdmuchnęła Ela i udało jej się to sprawnie i szybko jak nigdy. Chyba wyczuła moment :) 

Sto lat, Elusiu! Rośnij na mądrą, piękną kobietkę o dobrym serduszku! I pamiętaj, że Pan Bóg Cię kocha, zawsze jest przy Tobie, przytula i prowadzi Cię za rękę...

Dzięki tym urodzinom nasza kolekcja zabawek wzbogaciła się o różne laleczki i książeczki o królewnach - wreszcie mogę się bawić czymś dla siebie ;P Miecze i koparki poszły w odstawkę, rano czytam o Zuzi baletnicy i ustawiam przed lalkami serwis do herbaty. Sasasa. Tylko wieczorami, kiedy chłopcy wracają z przedszkola, zamieniam się znowu w potwora/kapitana Haka/smoka/czarownicę i gonię ich po mieszkaniu, strasząc wypruciem flaków i ugotowaniem w kotle (ta forma zabawy zachwyca ich najbardziej... no i jeszcze łaskotki, kiedy udaje mi się ich dorwać). Ale wcześniej - pełna kultura ;)

Moja mała królewno, jak dobrze, że jesteś z nami... Po trudnej ciąży, kiedy lekarze przez kilka miesięcy straszyli Twoją rzekomą chorobą i chcieli wymóc badania, które mogłyby ci zaszkodzić... I mówili, że lepiej się upewnić co do choroby, bo lepiej w razie czego wcześniej usunąć problem... To straszne, że w dzisiejszych czasach dzieci w brzuchach mam traktuje się jak produkty hodowli, które w razie jakiejś wady można odrzucić, jak nie przymierzając zgniłego brokuła. Coraz trudniej znaleźć lekarzy, którzy o te dzieci walczą do końca. A na matkę, która nie chce zabić swojego dziecka i jest gotowa nawet oddać za nie życie, patrzy się jak na wariatkę. Ech, trudne czasy...

Teraz też aż trudno mi wchodzić do internetu - zawsze trafię na jakiś uroczy tekścik o tym, jak to rzekomo pięknie jest mieć wybór i móc usunąć swoje dziecko. Swoją drogą zabawne, bo takie dzieci w brzuchu to jeszcze nie jest problem. Problemem to dopiero potrafią być te urodzone :P Co by było, gdybyśmy się zgodzili, że i je można usuwać, z powodu jakiejś wady albo np. wrednego charakteru? No czystka. I nie mówię, że sama nie raz nie miałam na to ochoty ostatnio, bo owszem, zdarzało się :) Ale te maluchy w brzuchu? No co one niby zrobiły, poza może sprowadzeniem na mamę mdłości i bólu kręgosłupa?

Ale o tym nie chcę się rozpisywać, zrobiły to już wystarczająco dobrze dziewczyny TU i TU. Popieram.

Zamiast się stresować i wkurzać (w tym momencie to zdecydowanie niewskazane...), staram się czytać o dobrych rzeczach. Np. o rodzicach, którzy pozwolili swojemu małemu dziecku się urodzić, mimo że było chore. Odeszło spokojnie wkrótce po narodzinach, przytulone, kochane, otoczone bliskimi osobami. Oto "Opowieść o Samuelu". Piękna i ryczę, ile razy czytam. Szkoda, że nie wszystkie dzieci mają tyle szczęścia. Ale dobrze, że gdzieś na świecie dzieją się też takie rzeczy.

Trudny to temat dla mnie tym bardziej teraz, kiedy sama czekam na narodziny najmłodszego maleństwa (już 30 tygodni za nami! tak niewiele zostało!). Nie wyobrażam sobie, żebym miała mu zrobić krzywdę. Dla mnie jest skarbem odkąd się pojawiło na świecie we wrześniu ubiegłego roku. I co by się nie stało, dziękuję, że je mamy. Widziałam je na usg w zeszły czwartek :) Znowu wyszło, że to piękne dziewczę. Ziewało sobie, wystawiało języczek, ssało łapkę... O dziwo na razie nie dzieje się nic niepokojącego, także po raz pierwszy na tym etapie ciąży mogę sobie spokojnie czekać i rosnąć, a nie polegiwać i modlić się, żeby nie wyszło na drugą stronę za wcześnie. 

Także tego... Królewny rosną, rycerze rosną :) Kocham ich i jestem za nich cholernie wdzięczna. Nawet dziś, po kolejnej nieprzespanej nocy, kiedy co chwilę wstawałam do kaszlącego Rafałka ;) A poszłam spać późno, bo mimo że wczoraj od 4 rano byłam na nogach po 4 godzinach snu, to o dziwo wieczorem miałam jeszcze dość siły, by towarzyszyć Gabrysiowi przy tworzeniu obrazka do przedszkola (znaczy on rysował, wycinał i kleił, a przy tym rozmawialiśmy "o życiu i w ogóle..."). Yeah! Macierzyństwo to niekiedy sport wyczynowy :) A czasami rezygnacja z takich nonsensownych przyzwyczajeń, jak jedzenie czy spanie...