Tup, tup... Koniec stycznia.

Śnieg sypie od rana. Ale szału nie ma, nawet się nie zabieliło... Na wschodzie ponoć gorzej, a u nas dalej zielono, z lekką posypką.

Taki przymulony dzień. Najstarszy skończył właśnie lekcje. Ja z młodym podgarnęłam dom. Jak to jest, że mimo sobotniego sprzątania, mimo tego że w niedzielę od rana do późnego wieczora byliśmy u znajomych, dzisiaj chałupa wygląda jak po przejściu tornada? Mamy jakieś nadpobudliwe krasnoludki schowane po kątach? Takie, które wyłażą, gdy tylko nas nie ma lub gdy śpimy? I rozsypują dokoła pełno paprochów, rozrzucając przy tym zabawki, książki oraz ciuchy na prawo i lewo? No nie ogarniam...

Teraz już jest lepiej. I sterta naleśników zrobiona. Ale nie łudźmy się, jutro cała zabawa zacznie się od początku. Mimo wieczornego sprzątania. Domy wielodzietne przypominają drożdżowe ciasto - żyją swoim życiem i narastają :P Nie mają w sobie nic z muzeum, stety-niestety.

Dziś 25. Za równy miesiąc Michaś skończy dwa latka... I zaczniemy tortowo-wiosenny czas, trwający aż do czerwca.

Pamiętam, jak przy pierwszej trójce się śmiałam, że tak co chwilę mamy urodziny. Nie sądziłam, że doczekam drugiej trójki, która też idealnie się wstrzeli w ten czas... A tak marzyłam, żeby choć jedno dziecko urodziło się późną jesienią lub zimą, jak ja :P Nic z tego.

Tymczasem toczy się 33 tydzień... Ucisk, kopniaki, zadyszka przy zakładaniu butów. Standard. O dziwo bólu kręgosłupa brak, a na sen też nie narzekam. Jak tylko mogę, to śpię i śpię... I dobrze, bo zaraz tego nie będzie i się zacznie wstawanie co 2 godziny do ssaka.

Czasu coraz mniej... Patrzyłam wczoraj na dwa maluchy i się zastanawiałam - jaki będzie ten nasz??? Jasny? Ciemny? Spokojny? Aktywny? Jakie będzie miał oczy? Urodzi się z czuprynką, czy tylko puszkiem na głowie? Łepek będzie miał okrągły, czy podłużny? Patrząc na pozostałych i widząc podobieństwa oraz różnice - tyyyle możliwości!

Sobie oglądam:

Świetna seria! Oby jak najwięcej księży obejrzało :P I nie tylko.