Już.

I  już... W domu ciemno, światełka świąteczne pogaszone, żeby dzieci zasnęły - ale one jeszcze rozmawiają. Michaś też się przetacza po łóżku, choć dawno powinien chrapać w najlepsze. Za dużo emocji :)

Jakimś cudem zdążyliśmy ze wszystkim. Sprzątaniem, gotowaniem, ogarnianiem spraw przedświątecznych... Tylko nie zdążyłam kartek wysłać z życzeniami, ale trochę się bałam iść na pocztę. W tym roku smsy...

Od rana w domu kolędy, głownie Golców, Arki Noego i Eneja. Czyli na ludowo i wesoło :P Ale też mimo deszczu za oknem i ogólnego rozgardiaszu, a także paru spięć i kłótni, był to radosny dzień. Może dzięki temu, że dzieci są starsze, a te młodsze się dostosowują i naśladują, no i też przez to, że to kolejna nasza domowa Wigilia... Choinka rano została ubrana (robiłam tylko zdjęcia, dzieciaki ubrały same :)), dania przygotowane, domek uprzątnięty. Wczoraj pomyte okna zapaćkane na świeżo przez Michała - nie ma jak nowiutkie smugi palców do podziwiania na szybach! A ozdoby, które okazały się czekoladowe, zostały przez Miśka namierzone i w dużej mierze napoczęte po kryjomu, dopóki się nie zorientowaliśmy :P Mimo niepozornej minki, młody potrafi broić równie szybko jak Elka w tym wieku. Nawet głos ma podobny, jak się zdenerwuje :D

A potem ewangelia, życzenia przy opłatku, kolejne dania... Przerwa i deser. Na końcu prezenty. Fajnie było, zwłaszcza przy dzieleniu się opłatkiem... I ta kolejka do taty :) Bo ja to raczej przytulas i już, Krzysiek się bardziej starał ;)

To był dobry dzień, a dzieciaki są przeszczęśliwe. Teraz przed nami świętowanie :) Już się nie mogę doczekać świątecznej mszy i kolęd <3

Narodził się...

Dużo dobra dla Was :*