There can be miracles, when you believe...: Góry... wreszcie!

piątek, 16 czerwca 2017

Góry... wreszcie!

Korzystając z wczorajszego święta, myknęliśmy w góry... Konkretnie w Gorce. Mieliśmy w planach Stare Wierchy, jednak nóżki Eli zastrajkowały przy Maciejowej, więc zaliczyliśmy tylko jedno z dwóch schronisk. Ale pogoda dopisała, także pięknie było. W górach jest wszystko, co kocham... (i mam nadzieję na jeszcze więcej gór w te wakacje, należy mi się!).

Poza tym ktoś chyba podmienił mi dziecko. Moje do-niedawna-niemowlę wprawdzie jeszcze nie chodzi, ale od swoich urodzin jakoś zachowuje się inaczej... Staje, mówi coraz więcej, bardziej interesuje się tym co dokoła, pokazuje paluszkiem... No kurcze druga duża panienka :) I nawet przesiedziała w nosidełku całą drogę bez marudzenia. W schronisku rzuciła się razem z rodzeństwem na placki ziemniaczane. Trzeba było dać szybko, bo protest był bardzo głośny :)

O chłopakach nie mówię, bo rosną mi rycerze... Gabryś niósł plecak całą drogę, Rafał szalał i bez trudu wspinał się pod górę. A teraz poszli na podwórko pograć w piłkę (uff, jak dobrze że mamy to podwórko i mogą spędzać wolne chwile "po staremu", a nie z nosami w komórce) - Ela z nimi, bo pilnują siostry i mogę być o nich spokojna. Tylko Sarunia myszkuje po kuchni buszując po szafkach i czeka, aż ugotuje się obiad. Potem idziemy na plac zabaw, bo ciepło. Jutro w planach piknik z grillem. Kocham lato <3

10 komentarzy:

Matka Kaszubka16 czerwca 2017 22:04
Z prawdziwą przyjemnością obejrzałam wszystkie zdjęcia, także te z mailowej wiadomości. I aż westchnęłam zachwycona. Jakie piękne krajobrazy...! A Wy wyglądacie jak Drużyna Pierścienia :) Macie dzielnych podróżników. A Gabryś z plecakiem, ho ho, to już prawdziwy pionier :) (U nas Jerzyk lubi wędrówki, ale Reginka już niekoniecznie ;) )
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Agaja16 czerwca 2017 23:57
Jak fajnie, że macie tak blisko góry. A ja chyba wreszcie jutro pójdę na space nad morze... :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Karolina9017 czerwca 2017 10:03
O Gorcach jest moja praca licencjacka :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Rodzinka 2+318 czerwca 2017 11:21
ach jak mi tęskno do gór... no ale morza też mi brakuje... w tym roku tylko morze bo tata przypłynie 10 lipca już już zobaczą go chłopaki nie mogą się doczekać a góry za rok chyba że ja sama wyskoczę na odpoczynek.... kto wie...
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
entomka19 czerwca 2017 22:05
Stare Wierchy za każdym razem kojarzą mi się ze śnieżnym sylwestrem ze studenckich czasów... z którego na drugi dzień jak dzieci zjeżdżaliśmy po szlaku dziecięcymi jabłuszkami :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

"Lato włóczykijów" – premiera w czerwcu!

Gdy mama cieszy się z niedawno zdobytego prawa jazdy, a tata musi ratować nasz dom przed zalaniem, nie ma innego wyjścia - po prostu musimy ruszyć w podróż. Tym razem jest to podróż całkiem niedaleka, bo mama mimo swej wyjątkowej dzielności nie odważyłaby się chyba na samodzielną wyprawę z nieprzewidywalną szóstką dzieciaków. Na szczęście w nieodległych od Krakowa Górach Świętokrzyskich mieszkają nasi wspaniali przyjaciele, którzy na czas niespodziewanego remontu naszego domu zgodzili się przyjąć nas nie tylko pod swój dach, lecz także do swojego ogrodu, w którym mogliśmy rozbić prawdziwy namiot! Okazało się, że to idealny punkt wypadowy dla bliższych i dalszych wycieczek po tajemniczej krainie czarownic, zamków, jaskiń, zabytkowych świątyń i dworków oraz… Koziołka Matołka. Wystarczyło włączyć wyobraźnię, by przeżyć wiele niesamowitych przygód. Zamknijcie oczy i dajcie się porwać czarowi Nocy Świętojańskiej oraz emocjonujących sekretów wprost z czarodziejskiej Łysej Góry.

"Błotne stwory"

We wszystkim staramy się znaleźć okruchy radości! Wczesną wiosną jest to o tyle łatwe, że coraz mocniej przygrzewa słońce, w ogrodzie zakwitają pierwsze kwiaty, a na drzewach pojawiają się zielone listki. W tym czasie po prostu widać, jak cały świat budzi się do nowego życia! Zainspirowani tym przebudzaniem się przyrody wraz z rodzicami przygotowujemy się do obchodów Świąt Wielkanocnych. Wspólnie robimy wielką palmę, malujemy pisanki, pieczemy mazurka i wybieramy się na prawdziwą pustynię! Gdy zaś wybrzmią wielkanocne dzwony, ruszamy do naszego sadu, by odnaleźć czekoladowe jajka, a następnego dnia stoczyć prawdziwą dyngusową wodną bitwę. A to dopiero początek wyjątkowej wiosny w niebieskim domu! Warto przeżyć ją wraz z nami!

"Góra świątecznych cudów"

Wspólnie zapalimy świece na adwentowym wieńcu, zajrzymy do kalendarzy z czekoladkami i upieczemy przepyszne pierniczki. Zbudujemy zupełnie nietypową szopkę (w której znajdzie się miejsce nawet dla smoka wawelskiego!) i przygotujemy oryginalne kartki świąteczne. Obejrzymy najlepsze bożonarodzeniowe filmy i wypijemy mnóstwo przepysznej czekolady z cynamonem. Razem z nami z niecierpliwością oczekiwać będziecie na wizytę Świętego Mikołaja, a także na moment, w którym w domu pojawi się choinka. Ale to nie wszystko! Tegoroczne święta spędzone z nami będą wyjątkowe także dlatego, że zaprosimy was na sam czubek świata, czyli na ośnieżone i mroźne Podhale....

"Zapach soli i wiatru"

Weź głęboki oddech i zachwyć się ożywczym zapachem soli i wiatru! Zmuszona przez los do wyprowadzki z ukochanego Krakowa Julia nie potrafi przyzwyczaić się do myśli, że od tej pory jej życie toczyć się będzie na odległych Kaszubach. Wszystko jest tam przecież inne - i krajobraz pozbawiony jej ukochanych gór, i ludzie mówiący w obcym, niezrozumiałym języku. Aklimatyzacji w nowym miejscu nie pomaga fakt, że Julia jako osoba wysoko wrażliwa na każdą zmianę reaguje dużo intensywniej niż inni. Czego jednak nie robi się dla ukochanego męża i dla dobra rodziny? Czy mimo trudności wśród kaszubskich jezior, pól i lasów odnajdą swoje "nowe ukochane miejsca", nauczą się wsłuchiwać się w głos Boga, wskazujący właściwą drogę, i doświadczą nowych emocji, które pozwolą poradzić sobie z bolesną przeszłością i własnymi słabościami?

"Skrzydła Hani"

Ośmioletnia Hania marzy o kilku rzeczach – chciałaby w końcu przestać chorować, rozwikłać zagadkę tajemniczego zniknięcia jej taty i nauczyć się kochać apodyktyczną babcię. Jednak jej największym marzeniem są skrzydła, które pomogą jej w końcu wznieść się ponad nieśmiałość i lęk, tak bardzo utrudniające jej życie. Bardzo chciałaby, by takie skrzydła wyrosły również jej mamie, która samotnie zmagając się z wychowaniem córeczki, już zapomniała, że ona także potrafi bujać w obłokach. Czy wyjazd na wakacje do domku w górach zmieni to, co tak bardzo przeszkadza Hani w byciu szczęśliwą?