niedziela, 25 grudnia 2016

Narodzenie z przeszkodami.

...W centrum ikony Bożego Narodzenia znajduje się czeluść Groty używanej jako stajnia, w której jaśnieje maleńki Chrystus. Czerń używa się niezwykle rzadko, gdyż odnosi się do braku światła, czyli wszystkiego, co diabelskie, oddzielone od Boga (gr. diabolos – dzielący). Ciemność nie obejmuje Chrystusa – Gwiazdy Życia. To wyraźna analogia do ikony Zstąpienia do Otchłani, a Boże Narodzenie stanowi zapowiedź triumfu nad złem poprzez kenozę Bogoczłowieka. Słońce słońc przybrane w ludzką naturę rozbija ciemność Hadesu, roztaczając życie (Łk 1, 78-79). Bóg schodzi pomiędzy ludzi, aby podnieść ich ku Sobie... 
Ciąg dalszy tekstu TUTAJ, bardzo ciekawe rozważania o ikonie przedstawiającej narodzenie Jezusa.
Patrzę na zmęczoną Marię z ikony (Bogurodzica spoczywa na purpurowym łożu, co zaznacza jej królewskie pochodzenie i Boże macierzyństwo. W przedstawieniu postaci intryguje dualizm. Będąc w pozycji leżącej, zmęczona, podkreśla naturalność narodzin. Jednocześnie zachowuje się niezrozumiale, odwracając się od swego dziecka, nie trzymając go w ramionach. To wyraz profetycznego rozmyślania nad przyszłymi wydarzeniami – Męką, Krzyżem, Grobem. Maria jest także pełna rozterek wiedząc, że Chrystus jest jednocześnie jej dzieckiem i jej Bogiem.) i czuję się prawie tak, jak ona. To dla nas wyjątkowe i dziwne święta.
Dziś w nocy narodziły się dwa pierwsze zęby Sary :P W bólach. Po ostatniej optymistycznej notce nastąpiło pogorszenie i mała złapała zapalenie płuc. Było bardzo możliwe, że święta spędzę z nią w szpitalu. W zasadzie sama jestem zdziwiona, że w miarę dobrze się to skończyło, bo Sara naprawdę była w kiepskim stanie. Dziwiło mnie tylko skąd ten nagły spadek odporności, no i dziś mam odpowiedź - w paszczy młodej widać dwa świeżo wyklute ząbki. A Sarenka od razu lepiej się czuje, znowu zagaduje do wszystkich, bawi się zabawkami i dźwiga się do siadania.
A ja jestem zmęczona. Zaraz się zabiorę z chłopakami do kościoła, żeby trochę nabrać sił. Po nieprzespanych nocach i świątecznych przygotowaniach przeplatanych podawaniem leków dziewczynkom. I późniejszej perełce - tuż przed Wigilią zachorował Krzysiek i w sumie obudził się tylko na samą wieczerzę Wigilijną, przełamaliśmy się opłatkiem, zjedliśmy razem barszcz z uszkami i resztę posiłków już pochłanialiśmy bez niego, bo ponownie poszedł spać. Takie święta z przeszkodami, jak bieg przez płotki na 300 metrów. Dziś po tym wszystkim mam migrenę, bo to jednak za dużo wrażeń było. Ale też gdzieś w obolałej głowie kołacze się myśl, że właśnie tak Bóg się rodzi. W trudach i naszych zwyczajnych ludzkich problemach.
Mimo tych wszystkich zawirowań Wigilia była piękna. Z dziewczynkami ubranymi jak księżniczki i chłopcami śpiewającymi kolędy. No i jeszcze nigdy sama nie zrobiłam tylu potraw i tylu rzeczy nie wysprzątałam - chyba dostałam jakieś turbodoładowanie z Góry na czas sytuacji kryzysowych, bo to do mnie niepodobne. Jestem w szoku patrząc na wypchaną lodówkę i składzik O.o
Wszystkiego dobrego czytającym, niech Was gwiazda zaprowadzi do nowo narodzonego Dzieciątka :)

12 komentarzy:

  1. Oj rzeczywiście z przeszkodami! Niech sie dobrze skończy wszystko....

    OdpowiedzUsuń
  2. Wszystkiego dobrego dla Was. Pan Bóg często pokazuje nam, że możemy więcej niż nam się wydaje.

    OdpowiedzUsuń
  3. Już sobie wyobraziłam Twoje aniołki śpiewające kolędy. To musiało być urocze

    OdpowiedzUsuń
  4. U nas Święta też chorobowo i też z trudami, i też z wizją szpitala majaczącą w tle (rotawirus), ale na szczęście też udało się spędzić ten czas pogodnie i z wiarą :) Nawet udało mi się wieczorem w pierwsze święto skrobnąć notkę na bloga. A dziś dalej walczymy z choróbskami.

    Życzę Wam wesołego po-świętach, bo na szczęście czas świąteczny dopiero się rozpoczął :)

    PS.: Wybacz, że nie odpisywałam na blogu, ale nie zaglądałam tam prawie od miesiąca. Grudzień był bardzo intensywny.

    OdpowiedzUsuń
  5. My też chorowaliśmy w wigilię. Bóg przychodzi w nasz trud, w czarną czeluść naszych niedomagań i smutków - masz rację Rivulet. Zdrowiejmy wszyscy z Nim, na duszy i na ciele.

    OdpowiedzUsuń
  6. mam nadzieję że przynajmniej w Nowy Rok wkroczyliście zdrowo!
    Błogosławieństwa Bożego życzymy i niech najlepsza Matka się Wami opiekuje :) :****

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawie zdrowo ;) Grunt że szczęśliwie.
      Wam też wszystkiego dobrego :***

      Usuń
  7. Dziękuję Ci, Matko (bo nią jesteś, a jak masz na imię nie wiem...), za opis Twego trudu. Przez Twoje doświadczenia ludzkie staje się mi bliższa Maryja...
    Dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Matka Natalia mam na imię. Od Aniołów ;))
      Dziękuję bardzo Baranko :*

      Usuń
    2. a ze mnie Matka Anna od Aniołów ... serio mówię bo to anioły zabytkowe :-)

      Usuń