piątek, 23 maja 2014

Ależ ten czas leci ;)

Jakich zdolnych mam chłopaków, nie ma co! Tak skutecznie zalać komputer herbatą to tylko oni potrafią. Odcięli mnie od świata na dwa tygodnie, dopóki Wilkołak starego stacjonarnego kompa nie wskrzesił.

W każdym razie u nas wszystko w porządku, gdyby ktoś się martwił ;) Nawet nam ta przerwa wyszła na dobre, bo więcej czasu mieliśmy dla siebie. Chłopcy musieli zrezygnować z bajek, ja z przeglądania netu. Dzięki temu przeczytaliśmy masę książek podczas zeszłego deszczowego tygodnia. A w tym byczymy się na podwórku, bo upały aż miło... Dziś wreszcie chlapaliśmy się w misce, żeby się ochłodzić. Byliśmy już parę razy na lodach (Rafałek nauczył się mówić "lody" i tym słowem zaczyna teraz dzień). Nosimy długo wyczekiwane letnie ubrania i generalnie się cieszymy wakacjami. Bo to dla nas wakacje w sumie, egzamin zdany jakiś czas temu i wynik w postaci Eli rośnie błyskawicznie ;)

Elusia jest już niemowlaczkiem i w ciągu dnia ma już dłuższe pory czuwania. Bracia są zachwyceni, bo prześcigają się w potrząsaniu jej przed oczami różnymi grzechotkami. Ja tylko musze uważać, żeby do kontuzji nie doszło przy tej ich gorliwości. Nieraz leżą przy niej nos w nos i mówią coś do niej. Zwłaszcza Gabryś pięknie ją uspokaja i mówi takie rzeczy, że wymiękam. A Rafałek głaszcze ją po główce i śmieje się do niej. Ech Ela musisz rosnąć szybko, bo trzeba się będzie bawić z braćmi i ich gonić :)

A ja mam mieszankę nastrojów. Od mega optymistycznego, kiedy patrzę na nich i coś mi w sercu rośnie, że to moje Skarby i że są prezentami z Nieba. Ale wieczorem to zmęczona jestem jak Nasza Szkapa czy inny Łysek z pokładu Idy i różne myśli mam, oj różne... Bo jednak dużo mam roboty przy nich i tylko ktoś, kto ma dzieci, może to zrozumieć. Jakoś jaskrawo zobaczyłam ostatnio, jak moje życie i dom różni się od życia moich znajomych i przyjaciół, którzy dzieci jeszcze nie mają. Pewnie, nie ma to jak przytulanki ze szkrabami, ale wielu rzeczy jednak nie mogę. Na przykład wyjść z domu i odpocząć. Albo skutecznie posprzątać. Czasem jest to frustrujące, że zamiast sprzątać dom, ja tylko powstrzymuję bajzel. Bo i tak małe łąpki zaraz zrobią bałągan wszędzie... I z praniem nadążyć ciężko, kiedy po Gabrysiu trzeba prać kolejne prześcieradło, po Rafałku dolne partie ubrania (bo w końcu uczymy go korzystać z kibelka), a po Eli masę ubranek i kocyków.

Także ciężko czasem się nie wkurzać na to wszystko i nie czuć jak Syzyf wtaczający głaz pod górę. Wiecznie z wątpliwościami i jakimś lękiem o dzieci - czy dobrze wychowuję, czy czują się kochane, czy nie zrobią sobie krzywdy itd. Choć faktem jest, że mimo irytujących wad, z którymi próbuję walczyć, mam naprawdę mądre dzieciaki. Więc kiedy jestem na skraju wielkiego wybuchu, staram się tylko przeczekać i ochłonąć, żeby potem sobie przypomnieć o tym, jacy są fajni. A nie rozsmarować ich na ścianie w pierwszym odruchu. Kiedy na przykład z uśmiechem na ustach, patrząc mi w oczy, wylewają za jednym zamachem dwa kubki gorącego kakao na podłogę w kuchni (to oczywiście Rafałek)... Albo ryczą na pół ulicy, bo im coś nie wychodzi i potem przeżywają to do wieczora (Gabryś).

Powoli zaczynamy się przygotowywać do chrztu małej i urodzinek najstarszego, także kolejne duże rodzinne wydarzenia przed nami. A za tydzień będziemy balować na weselu mojej przyjaciółki, jeśli dobrze pójdzie. Czas biegnie teraz błyskawicznie, a z każdym kolejnym dzieckiem, co by tu nie mówić, przyspiesza... Nie wiem, kiedy mijają mi kolejne dni... Ale fajnie mieć świadomość, że są wypełnione czymś dobrym. I że to żmudne zadanie, jakim jest macierzyństwo, ma bardzo konkretne owoce - choć na pierwszy rzut oka trudno je zauważyć i ocenić.

9 komentarzy:

  1. To imprezy za imprezą korzystajcie dopóki są :) i bawcie się dobrze...

    OdpowiedzUsuń
  2. Mój mąż kiedyś nie zamknął okna na noc i zaczął padać deszcz :/ Zalało laptopa. Naprawiło się go, ale długo nie pochodził :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Masz racje, życie matek z małymi dziećmi nie jest lekkie, łatwe i przyjemne. Ja wychowywałam jednocześnie dwójkę maluchów i studiowałam. Wtedy przestałam czytać książki dla przyjemności, bo kiedy tylko wieczorem miałam chwilę wolnego, to albo mąż domagał się porcji czułości, albo w jednej sekundzie usypiałam.

    OdpowiedzUsuń
  4. A wiesz, że ostatnio przechodzę podobnego typu frustracje? Dzieciaki momentami są takie absorbujące, a jeszcze jak jakaś kumulacja w postaci buntu, chorób i prozy codziennego życia się trafi, to czasami myślę sobie, że chciałaby wysiąść z tego rozpędzonego tramwaju i odpocząć... Zaraz mam oczywiście wyrzuty sumienia, że w ogóle tak myślę, bo nie jedna kobieta wiele by dała, żeby mieć w domu syf i cierpieć na notoryczny brak czasu, ni jedna oddałaby wszystko, żeby mieć zdrowe dziecko, które może taki bałagan zrobić, może się zbuntować... Wreszcie- nie jedna mama dałaby wszystko, żeby za chorobę uważać wymioty i jelitówkę... I jak pomyślę, o tych wszystkich kobietach to mi po prostu wstyd :( Tyle, że jestem tylko człowiekiem, ze wszystkimi słabościami i wadami.

    OdpowiedzUsuń
  5. To Ci dopiero! U mnie się dzieje i u Ciebie się dzieje!

    U Ciebie za tydzień wesele i u mnie też! :D

    Jacy my zgrani popatrz... Dobrze, że jesteś i że wszystko w porządku :) Ściskam mocno całą gromadkę ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Takie trudne chwile czasem dopadają każdą matkę, każdego rodzica. To zupełnie normalne. Masz cudowne dzieciaczki i jesteś cudowną mamą, i świetnie sobie ze wszystkim radzisz :)
    W nosie z kurzem i bałaganem, najważniejsze że Maluchy są zdrowe :)
    Uśmiech Dzieciaczka jest w stanie wynagrodzic wszystko :)
    Udanej zabawy Kochana :*

    OdpowiedzUsuń
  7. Moim zdaniem każda mama ma takie chwile, gdy sobie myśli "jakby to było gdyby..." Nic w tym złego. Czas biegnie jak sama zauważyłaś bardzo szybko i ani się obejrzysz, gdy te problemy z małymi dziećmi - takie bardziej jednak hmm fizycznie przyziemne - zmienią się w te natury psychologiczno-duchowo-egzystencjalne. Będziemy wtedy miały więcej czasu na swoje sprawy, wyjścia, odpoczynek, ale i więcej siwych włosów na głowie od zmartwień.
    Mocno ściskam.

    OdpowiedzUsuń
  8. Dawno mnie u Ciebie nie było a tu takie zmiany! Gratuluję córeczki! Niesamowitą niespodziankę wam zrobiła Księżniczka:) Zapraszam http://zmierzam-na-szczyt.blogspot.com/ :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Bo nie zawsze najprostsza i najszersza droga jest najlepszą. Ty wybrałaś trudną, ale jakże wspaniałą :). Będzie dobrze, zobaczysz. Im są starsi tym jest lepiej.

    OdpowiedzUsuń