Rafałek Demolka i jego zadziwiające umiejętności :)

Jakoś nie rozpisywałam się ostatnio o Rafałku, który przecież niedawno skończył półtora roczku i zrobił niesamowite postępy we wszystkim (za wyjątkiem może mówienia). Dlatego stwierdziłam, że wypadałoby umieścić tu notkę z serii "co moje dziecko potrafi". Zainspirował mnie dzień dzisiejszy.

Otóż Rafałek potrafi:

- wysmarować siebie (buzię, ręce i niedawno założone czyste ubranko) oraz krzesło i podłogę resztką keczupu z pozostawionej przez minutę na stole butelki, kiedy mama poszła na chwilę do łazienki (to było DZIŚ);

- podczas zabawy na podwórku upaść na plecy prosto w jedyną, niewielką, przykrytą wcześniej przez mamę liśćmi kałużę z błotem tak, żeby w błocie znalazła się głowa i czysty polarek - akurat wtedy, kiedy mama na chwilę odwróciła się, żeby sprawdzić, czy pranie wyschło (to również DZIŚ);

...poza tym...

- wrzucić  do używanego przed chwilą nocniczka swoje buciki;

- pięć minut później pobiec, by zrobić to jeszcze raz;

- wlać herbatę do talerza z obiadem, a potem szybko wylać to wszystko na podłogę;

- błyskawicznie wpełznąć pod suszarkę i ściągnąć mokre pranie na głowę;

- po zjedzeniu obfitego śniadanie rozryczeć się, że mama nie chce się podzielić jedyną kanapką, która jej została;

- wyłączyć komputer, kiedy mama pisze ważnego maila;

- wrzucić płyty CD do pralki;

- kiedy mama jest zajęta robieniem obiadu, za jej plecami wysypać większość przypraw na podłogę;

- po skończonym posiłku przypominać makaronowego potwora;

- uśmiechać się łobuzersko po każdym wybryku;

- posprzątać (!!!): ścierać mokre plamy, zamiatać okruszki, dawać śmieci do kosza itd.;

- zgodnie z poleceniem przynieść pieluszkę/buciki/czapkę, pójść do łazienki/pokoju/kuchni, zanieść zakupy na blat przy kuchence;

- zjeść samodzielnie każdy rodzaj posiłku i poprosić o dokładkę :)

- pokazywać postaci w książeczkach (np. gdzie jest konik);

- zrobić karczemną awanturę o to, że sam chce myć ząbki;

- bawić się w chowanego;

- pomagać w ubieraniu i myciu;

- drzeć się niemiłosiernie podczas mycia głowy;

- na sam dźwięk samolotu podnosić paluszek do góry i patrzeć z przejęciem w niebo;

- dawać buziaka na dobranoc mamie i braciszkowi (tacie też, jeśli zdążył wrócić do domu);

- i wiele innych rzeczy, bo podobnie jak braciszek jest bardzo bystrym chłopczykiem, ale pora już późna, więc będę kończyć ;)

Czeka nas weekend poza domem, mam nadzieję odpocząć w doborowym (ba!) towarzystwie. Do zgadania w przyszłym tygodniu. Czyli już w porze kalendarzowej jesieni. Ech, wieczory są coraz dłuższe i straszliwie zimne... Na rozgrzewkę i dobry sen: